SULTAN ABDÜLKADİR'İN 

Hiç bulunmaz akranı
Halis lütfu Yezdanı
Gavsul Azam Geylani
Sultan Abdulkadir'in...

Dergahında hizmet var
Devranında himmet var
Kapısında rahmet var
Sultan Abdulkadir'in...

Bağdat yolun gözlerim
Geylani'yi özlerim
Himmetidir sözlerim
Sultan Abdulkadir'in...

Hüsnü terket teşvisi
Hakk'a bırak her işi
Dervişi ol dervişi
Sultan Abdulkadir'in...

Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla.. Piri Geylani hazretlerinin evlatlığı şerefine erişmiş aziz kardeşlerim... Bu hafta ki sohbetimizde bir ehli irfanın hizmet yolunda ki uyması gereken ölçüleri ve düsturları anlatmaya gayret edeceğiz. Ehli irfan bu yolda hizmet ederken çok dikkatli ve tedbirli olmak zorundadır. Zira onun hizmetini hezimete çevirecek başta nefsi sonrada şeytanı aleyhillane gibi başlıca iki düşmanı vardır. Bunun yanında şeytanın ve nefsinin esiri olmuş birçok da münafık ve şeytana uşaklık eden insan mevcuttur. İşte ehli irfan böyle bir ortamda Allah yolunda ki hizmetini himmetle taçlandırmalıdır. Yaptığı bütün işlerinde nefsini devreden çıkardığı ve hizmetini Allah için yaptığı zaman bu düşmanlarını mağlup etmiş olur. Eğer ben derse, hizmeti Allah rızası ölçüsünden çıkmış olur. Bu da şeytan ve nefsinin onu yenmesine fırsat vermiş olur. Sevgili kardeşlerim, Bizim en büyük örneğimiz Hazreti Peygamber (s.a.v.) ve onun güzide ashabıdır. Şimdi yolumuza ışık tutacak bir rivayeti sizlere aktarmak istiyorum. “Rivayet edilir ki Halid bin Velid (r.a.) Şam topraklarında cephedeyken Hazreti Ebu Bekir (r.a.)’ın vefat ettiğini ve Hazreti Ömer (r.a.)’ın devletin başına geçtiğini haber veren bir mektup alır. Ayriyeten bu mektup Hazreti Ömer (r.a.)’ın kendisi hakkında görev değişikliği yaptığını da bildirmektedir.

İbadetler hem insanın beden ve ruh sağlığını koruması hem de kişiliğini geliştirmesi bakımından önemli rol oynar. Kişi ibadet etmekle, dış dünyanın karmaşıklığından, modern yaşamın temposundan uzaklaşır, kendiyle baş başa kalır. 1 - İbadetler insanın yaratanı ile ilişkisini güçlendirir. İnsan, belirli vakitlerde ibadetlerle Yaratıcısına karşı sevgisini ve şükrünü ifade eder. Sadece Allah (c.c.)’ın rızasını kazanmak için, gösterişten uzak yapılan ibadetlerin ödüllendirileceğini haber vermektedir. Allah (c.c.)’a gönülden yönelme olan ibadet, onun eşsiz büyüklüğü karşısında insanın güçsüzlügünü anlama halidir. İbadetlerin özünde, insanın yaratanı hatırlaması, kulluk bilincini gönlüne yerleştirmesi, verilen sonsuz nimetlere karşı teşekkür etme duygusu vardır. İbadet, birey ile yaratıcı arasında manevi yakınlaşma sağlar. Belirli vakitlerde Allah (c.c.)’a yönelmek, insanın yaratan ile ilişkisini güçlendirir. İbadetler, Allah (c.c.)’ın rızasını kazanmak için yapılır. Kuran’ı Kerim’in bir çok yerinde bu hakikat dile getirilmiştir: “Beni anın (hatırlayın) ki bende sizi anayım.” (Bakara 2/152) “…de ki, benim namazım, ibadetim… hep alemlerin rabbi olan Allah (c.c.)’adır” (enam /6/162) “Şüphe yok ki ben Allah’ım! Benden başka hiçbir ilah yoktur. O halde bana ibadet et ve beni anmak için namaz kıl.”(taha,20/14)

Bismillahirrahmanirrahim Rahman ve Rahim olan Hazreti Allah (c.c.) adıyla başlarım. Pek aziz ve muhterem kardeşlerim; Müminlerin Annesi hazreti Ayşe validemiz Resulullah (s.a.v.) efendimizin geceleyin ibadet için kalktığında Allah (c.c.)’ı bazı Esma’lar ile zikrettiğini bize haber veriyor. Bu Esma’lar şunlardır; Allah’u ekber, Subhanallahi vebihamdihi, Subhanelmelikülkuddus, Estağfirullah, La ilahe illallah. [1] Bu Esma’ları Efendimiz (s.a.v.) her gece on veya yetmiş defa, Bir başka rivayette ise yüz defa okurdu. Allah’ın Resulu (s.a.v.) lafız olarak kısa, ama mana olarak çok büyük olan bu Esma’ları zikreder, bunun faziletli bir zikir oldugğunu ashabınada tavsiye ederdi. Cüveyriye bint-i Haris (r.a.) validemiz anlatıyor;